![]() |
| Obliczyć siły wewnętrzne oraz przemieszczenia ławy fundamentowej obciążonej jak na rysunku, leżącej na podłożu sprężystym. Rys.1. ława fundamentowa -- schemat zadania oraz przyjęte modele obliczeniowe. Dane: E=17*106 kN/m2, k=40*103 kN/m3, A=0.16 m2, Jy=0.00312708 m4. W obliczeniach uwzględniamy k1=k*b, gdzie b-szerokość belki, k1=k*0.5=20*103 kN/m2. Ławę zamodelowano jako belkę żelbetową leżącą na sprężystym podłożu. Przyjęto dwa modele obliczeniowe, pierwszy z gęstą siatką podziału na węzły i elementy, w drugim elementy są tylko trzy (podział wynika ze sposobu obciążenia konstrukcji). Porównano wyniki z obliczeniami otrzymanymi analitycznie. Warto wiedzieć, że metoda elementów skończonych w zastosowaniu do belek na sprężystym podłożu jest metodą przybliżoną. Otrzymane wyniki zbliżają się do rozwiązania analitycznego (ścisłego) w miarę zagęszczania elementów skończonych. Poniżej opis wprowadzonych komend dla modelu pierwszego.
Siatkę węzłów i elementów budujemy podobnie jak w przykładach poprzednich
korzystając z generatorów węzłów i elementów. Elementom przypisujemy dane materiałowe
i geometryczne. W dalszej części opis komend uwzględniających
siły węzłowe, warunki brzegowe, obciążenie elementowe oraz podłoże sprężyste.
Rys.2. Otrzymane wyniki dla modelu pierwszego (pierwsza kolumna) i
dla modelu drugiego (druga kolumna).
Wartości przemieszczeń oraz sił wewnętrznych (siła poprzeczna oraz moment)
przy zagęszczaniu siatki podziału zbliżają się do wyników uznanych
za dokładne, czyli do wyników analitycznych. Rzadka siatka podziału
prowadzi do otrzymania wyników poprawnych, różnica w otrzymanych
wynikach wynosi mniej niż 2%.
|